Veertig

In mijn allereerste column ooit, stond ik stil bij mijn naderende dertigste verjaardag. Dat leek me als kind heel oud, maar leeftijd werd steeds minder relevant. ‘Oud? Wat is oud? Word het eerst maar eens’, schreef ik toen. ‘Net iets te veel mensen zijn er weggegleden. Zij kregen de tijd niet om zich druk te maken over iets als leeftijd.’ 

We vierden op zondag 10 april Erik zijn veertigste verjaardag. Eind deze maand doen we dat hopelijk nog eens dunnetjes over, tijdens een tuinfeest met vrienden. Een verjaardag met een gouden randje, maar daarover later meer. 

Want wat was het een achtbaan, de laatste tijd. Daar schreef ik al eens eerder over: ‘een doldwaze rit waar maar geen einde aan komt.’ Sindsdien is de rit alleen maar heftiger geworden, met helaas ook teleurstelling, tegenslagen, verwachtingen bijstellen en doelen aanpassen. Maar ook: omdenken. Vasthouden aan die positiviteit, want het helpt echt, af en toe. 

Mijn eigen bakje lijkt soms flink uit de bocht te vliegen, maar dankzij het warme, sociale vangnet (en wat externe hulp) om ons heen, lukt het om elkaar goed vast te houden. Maar, het wordt moeilijker. Ga maar na. Als je rekening houdt met een korte, felle sprint, verbruik je je energie anders dan wanneer je uitgaat van een marathon. En begrijp me goed, die marathon kan ons niet lang genoeg duren. Alleen zonder training blijft het naar adem happen, struikelen, opstaan en weer verder, strompelend soms. Het tempo ligt niet altijd even hoog. 

Maar dan, die positiviteit. Alweer. Want bij de pakken neerzitten, dat helpt niemand. Zo vaart hij op goede energie, de ultieme ontspanning vindt hij op het water. Zijn eerdere bootje Alizee moest hij noodgewongen verkopen, dat kon niet meer. Omdat hij er niet meer voor kan werken, lukt het niet om te sparen voor een boot. En daarom heeft hij eindelijk een manier gevonden om gehoor te geven aan het enorme hulpaanbod, wat maar blijft komen. Hij zet een crowdfundingop touw, waarbij hij belangstellenden om een euro (of een andere vrijwillige bijdrage) vraagt. Is de actie een succes, dan koopt hij een boot. En wanneer het niet meer lukt om ermee te varen, gaat de opbrengst naar KWF Kankerbestrijding, voor meer onderzoek.

En een succes, dat wordt het. In minder dan een week tijd staat de teller op meer dan 20.000 euro. Hartverwamend! Iedere euro voelt als een dikke knuffel. Die boot, die komt er. Mede dankzij alle liefdevolle donaties wordt het een prachtig exemplaar, waarin hij van alle gemakken is voorzien en niet afhankelijk is van anderen om zelf te varen. 

Logisch dat de stemming er op de verjaardag zelf er goed in zit. Heit en mem durven voorzichtig weer wat uitjes met de camper te plannen, nu ze weten dat er voor Erik ook wat positieve vooruitzichten zijn. Weg van die vier beklemmende muren, het Friese water op. 

We sluiten de dag af met een concert van Fisher-Z in Neushoorn. Jeugdsentiment ten top, we herinneren ons de autorit naar Engeland van jaren geleden nog goed. Hoewel zanger John Watts zijn beste tijd gehad heeft en zijn herkenbare hoge stem in de jaren ’80 is blijven liggen, is het een fijn uitje met het hele gezin.

Wat de komende tijd ons brengt, weet niemand. In de tussentijd maken we er het beste van. In de zon, op het water, zo veel mogelijk met een positieve blik vooruit. En die veertigste verjaardag, nemen ze hem niet meer af. Moedig voorwaarts! 

Op naar de 44, Boint.